«πιστεύω ότι ο φόβος που έχετε τώρα που με καταδικάζετε είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που έχω εγώ που τώρα καταδικάζομαι». Διαβάστε την ιστορία του Πανθεϊστή φιλόσοφου που το είπε στην ιερά εξέταση.
© Photographer: | Agency: Dreamstime.com
Γεννήθηκε ως «Φίλιππος Μπρούνο» («Filippo Bruno») στην Νόλα (Nola) της Καμπανίας του τότε Βασιλείου της Νεάπολης, υιός του μισθοφόρου στρατιώτη Τζιοβάνι Μπρούνο και της Λίσσα Σαβολίνι. Σε ηλικία 11 ετών πήγε στην Νάπολη, όπου διδάχθηκε διαλεκτική και, έφηβος ακόμα, εισήλθε το έτος 1563 στο μοναστικό Τάγμα των Δομινικανών της μονής San Domenico Maggiore.
Το έτος 1572 χειροτονήθηκε κληρικός, αλλάζοντας μάλιστα το όνομά του από «Φίλιππος» σε «Ιορδάνης» («Giordano») προς τιμήν του πνευματικού του Τζιορντάνο Κρίσπο (Giordano Crispo), ωστόσο στα δέκα χρόνια που πέρασε στην μονή των δομινικανών, είχε μελετήσει συστηματικά αρκετά μη προσιτά στον απλό λαό βιβλία, κυρίως των αρχαίων φιλοσόφων, και στο τέλος είχε διαμορφώσει προσωπικές φιλοσοφικές και θεολογικές πεποιθήσεις αρκετά πέρα από τα όρια της χριστιανικής δογματικής: αντιλήφθηκε την Εκκλησία ως οργανωμένο μηχανισμό ελέγχου και καθοδήγησης των ανόητων και αμόρφωτων ανθρώπων, τον πραγματικό Θεό ως ενιαίο και ταυτόσημο με το σύμπαν και απέρριψε την δήθεν «θεϊκή φύση» και «ανάσταση» του ιδρυτή του Χριστιανισμού, όπως επίσης και την δήθεν «τριαδική» φύση και σαφώς εξωκόσμια θέση του Θεού των χριστιανών. Αποτέλεσμα αυτών των πεποιθήσεών του ήταν να κατηγορηθεί το έτος 1576 ως αιρετικός. Για να γλιτώσει, ο Μπρούνο αποσχηματίστηκε και υποχρεώθηκε σε μία πολυετή περιπλάνηση σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.
Έζησε κατά καιρούς σε διάφορες πόλεις, όπως λ.χ. την Φραγκφούρτη, την Πράγα, το Μαρβούργο, το Λονδίνο, την Οξφόρδη, την Τουλούζη, το Παρίσι, την Λυών, την Γενεύη, την Γένουα, κ.ά. διδάσκοντας κάποια ελάχιστα ανοικτά πνεύματα ότι ο Θεός δεν είναι παρά η δύναμη που συνέχει, διατηρεί και νοηματοδοτεί το σύμπαν (την «natura naturans») ως η εσωτερική και ενοποιός ουσία των πάντων στην «natura naturata», δηλαδή στον εκδηλωμένο κόσμο («ο Θεός είναι ένας κύκλος, του οποίου το κέντρο είναι παντού και η περιφέρειά του πουθενά»). Έζησε στην Γενεύη μέχρι το φθινόπωρο του 1579, από όπου έφυγε αηδιασμένος από την μισαλλοδοξία των καλβινιστών προτεσταντών και κατέφυγε προσωρινά στην Λυών, στην οποία όμως δεν κατόρθωσε να βρει μία εργασία για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, με συνέπεια να προχωρήσει προς την Τουλούζη. Τόσο στην Τουλούζη όσο και αργότερα στην Οξφόρδη, δίδαξε στα εκεί «πανεπιστήμια», αλλά γρήγορα εκδιώχθηκε και από τα δύο εξαιτίας των ηλιοκεντρικών θέσεών του και της ανοικτής αντίθεσής του προς τον χυδαία παραποιημένο από τον Θωμά Ακινάτη «Αριστοτελισμό», τον οποίο η δυτική χριστιανοσύνη θεωρούσε ως μόνη επιτρεπτή φιλοσοφική αντίληψη.
Από την Τουλούζη πήγε το καλοκαίρι του 1581 στο Παρίσι, όπου παρέδιδε μαθήματα ............
Διαβάστε την υπόλοιπη βιογραφία από το http://www.rassias.gr/1087BRUNO.html
Να κάνω ένα μικρό σχόλιο: Τα παρακάτω λόγια του μεγάλου φιλόσοφου <<πιστεύω ότι ο φόβος που έχετε τώρα που με καταδικάζετε είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που έχω εγώ που τώρα καταδικάζομαι>> περιγράφουν τον σε λίγο τεράστιο πανικό που θα έχει ο μονοθεϊσμός στη χώρα μας από την Επανελλήνιση.
Φοβάμαι όμως ότι και πάλι θα μας κυνηγήσουν. Τώρα δεν γίνεται τίποτα ακραίο από μέρος τους γιατί απλά τους φτάνει η προπαγάνδα και τα ψέματα που διαδίδουν για εμάς και τους προγόνους μας.
Αλλά υπάρχει και άλλος λόγος που δεν προχωρούν ακόμα σε ακραία, δεν τους αφήνει η υπεροψία τους ότι ελέγχουν τα πάντα και κυρίως τα μυαλά μας.
Δεν είμαι τόσο αισιόδοξος στο ότι θα εξελιχθεί ομαλά η Επανελλήνιση.
Από την μεριά τους φυσικά γιατί εμείς αντιπροσωπεύουμε τις αξίες του ελληνισμού και όχι του δογματικού φανατισμού που αντιπροσωπεύουν αυτοί που δημιούργησαν τους μεσαίωνες.
Ποτέ ελεύθεροι άνθρωποι(Φιλόσοφοι, δηλαδή Έλληνες) δεν δημιούργησαν κανένα μεσαίωνα.
Ευχαριστώ που με διαβάζετε
Ηλίας Τ. ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας να είναι ευπρεπή.