Η παράδοση είναι ζωντανή και όχι κάτι άκαμπτο που διαιωνίζεται. Έτσι και το έθνος. Βίντεο.

                                                 




          

Δικό μου σχόλιο.

Η ΕΕΘ είναι ζώσα, δηλαδή ακολουθεί την παράδοση αλλά η παράδοση δεν είναι κάτι δογματικό που μεταφέρεται, άλλο η παράδοση και άλλο η διαιώνιση ενός πράγματος.
Υπεύθυνα κρατάμε την αλυσίδα που αντιπροσωπεύει την παράδοση μας, Ελληνική και εθνική, δεν υπάρχει σπασμένος κρίκος, απλά κάθε κρίκος έχει και την δικιά του χρονική χρωμάτωση. Σαφώς μπορούμε να κάνουμε μια σύνοδο και να αποφασίσουμε ότι αυτό πρέπει να γίνεται έτσι και όχι έτσι, και οι αρχαίοι το έκαναν αλλά τα περισσότερα δεν είναι αποφάσεις μας. Η προστασία δηλαδή που κάνουμε στις ιεροπραξίες μας γινόταν στις σκοτεινές εποχές του Βυζαντίου που αναγκαστικά οι Ελληνικές ιεροπραξίες γινόταν εν κρυπτό και χρειάζονταν προστασία.
Έμεινε. Κάπως έτσι χτίστηκαν όλα, με φυσιολογική εθνική ροή. Για αιώνες, ας πούμε, οι ναοί μας ήταν στρογγυλοί όπως στους Δελφούς αλλά μετά κατασκευάζονταν στο στυλ του Παρθενώνα αλλά χωρίς αυτό να δεσμεύει κανέναν στο πως θα κατασκευάσει έναν ναό. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι υπό διωγμό ούτε βάζουμε την ταμπέλα του λάθους στο οτιδήποτε που δεν κάνουμε σήμερα και το έκαναν οι προγονοί μας σε κάποιο σημείο του χρόνου.
Απλά αλλάζει. Ένα έθνος είναι ζωντανό διότι αλλάζει χωρίς να αλλάζει. Δηλαδή ενώ δεν είναι δόγμα και δεν είναι ακριβώς ίδιο σε κάθε χρονική του στιγμή, φαίνεται ξεκάθαρα ότι είναι αυτό το έθνος και όχι κάποιο άλλο. Αλλάζει χωρίς να αλλάζει.
Ο φορέας της ΕΕΘ σήμερα περισσότερο από κάθε άλλον εγγυάται την Ελληνικότητα, είναι ο θεματοφύλακας τους έθνους των Ελλήνων. Η στιγμή είναι ιστορική, τέλειο δεν υπάρχει, αυτός που ψάχνει το τέλειο για να κινηθεί, μένει ακίνητος. Γιατί να είναι έτσι αυτό και όχι αλλιώς και άλλα διάφορα. Έτσι είναι τι να κάνουμε.
Στα δόγματα ψάχνουμε διαβάζοντας τα ιερά και άκαμπτα βιβλία τους το τι είναι σωστό και τι λάθος όχι στα έθνη.
Το έθνος δεν χρειάζεται να αποδείξει ότι υπάρχει διότι είναι ζωντανό και όχι μυθοπλασία.
Ενώ κάτι εθνικιστικό που σχεδόν πάντα είναι αγκαλιά και με μια μονοθεϊστική θρησκεία μπορεί να σβήσει σε μια νύχτα.
Αν για παράδειγμα αποδειχτεί ότι ο Χριστός δεν υπήρξε ποτέ(λες και έχει αποδειχτεί το αντίθετο) τότε ο χριστιανισμός εξαφανίζεται και μαζί του και ότι εθνικιστικό έχει για παρέα.
Διότι δεν είναι έθνος.
Αυτό δεν μπορεί να γίνει σε ένα έθνος διότι στην ουσία δεν υπάρχει αφετηρία ούτε κανόνες που το ορίζουν.
Το έθνος αλλάζει αλλά δεν αλλάζει.
Όπως ξεκάθαρα ξεχωρίζει με μια ματιά το Ελληνικό έτσι ξεκάθαρα ξεχωρίζει και το Ινδικό ή το σκανδιναβικό έθνος.
Ενώ ένα έθνος αλλάζει συνεχώς δεν μπορεί να γίνει μη αναγνωρίσιμο.
Εδώ σε περίπου 2000 χρόνια βίαιου εκχριστιανισμού και απίστευτης προπαγάνδας δεν κατάφεραν να ορίσουν διαφορετικά τον Ελληνισμό από αυτό που πραγματικά είναι και ας νομίζει η μάζα σήμερα έχει οριστεί διαφορετικά, χριστιανικά.
Δεν γίνεται να δημιουργήσεις ένα έθνος αποφασίζοντας απλά την ίδρυση του.
Δεν δημιουργείται ένα έθνος δίνοντας του ένα όνομα, όπως τώρα με του σκοπιανούς.
Τι έθνος θα είναι αυτό; Το έθνος της βόρειας Μακεδονίας; Δηλαδή;

Άσε που δεν υπήρχε ποτέ Μακεδονικό έθνος. Ελληνικό έθνος υπήρχε μόνο.
Αυτό που δημιουργήθηκε στα βόρειας μας είναι μια καρικατούρα, έχουν εγκλωβιστεί.
Εθνικά δεν μπορούμε να χάσουμε τίποτα, μόνο σε γεωπολιτικό, οικονομικό, κυριαρχικό παιχνίδι μπορεί να χάσουμε.

Ποιο πολλά χάνουμε βλέποντας μη εθνικούς να υπερασπίζονται εθνικά θέματα για να ισχυροποιήσουν την θέση τους και να συνεχίσουν το αντεθνικό έργο τους παρά από οτιδήποτε άλλο.

Αλλά ας γυρίσουμε στο θέμα μας.
Θα γράψω ένα τελευταίο.
Ακόμα και να υποθέσουμε ότι όλα τα αυτονόητα είναι ένα ψέμα και ότι το Ελληνικό έθνος είχε σβήσει και δεν είχε υπάρξει κάποια συνέχεια του, τι θα ήταν λογικό;

Αν λοιπόν ίσχυε κάτι τέτοιο και ήμασταν μέσα στο ορθόδοξο ρωμαίκο κράτος που είμαστε και έβγαινε κάποιος, λέγοντας ψέματα, και φώναζε δυνατά ότι το Ελληνικό έθνος ζει ακόμα.

Ποιο θα ήταν το φυσιολογικό αν δεν ήμασταν τόσο διαβρωμένοι από την Ορθόδοξη παιδεία μας;
Να χαρούμε με αυτό που μας είπε ο άνθρωπος ή να δυσανασχετήσουμε και να του επιτεθούμε;

Πραγματικά πώς νιώθουν, όχι οι ρωμιοί, αυτοί που το παίζουν Έλληνες με την απίστευτη μεγάλη επιθυμία τους να αποδείξουν ότι ο Έθνος μας είχε πεθάνει και ότι δεν υπήρχε συνέχεια;
Πώς νιώθουν;
Έλληνες;
Μήπως όλοι αυτοί έχουν δεχτεί μεγάλη προπαγάνδα όχι μόνο από την Ορθόδοξη κατήχηση που έχουμε δεχτεί όλοι μας αλλά και μια πιο ειδική από τους χώρους τους;
Είναι απλά ανοησία ή συγκοινωνούντα δοχεία με αυτό που μας διαβάλλει τώρα και 17 αιώνες;
Εύχομαι να είναι απλά ανοσία ή ένα ενδιάμεσο σκαλοπάτι προς την απελευθέρωση από το σκοτάδι που μας τυφλώνει όλους τώρα και αιώνες.
 - - - - - - - - - - - - -
ΠΕΡΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ: ΙΣΤΟΡΙΑ, ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ
https://www.ysee.gr/345.html
Ευχαριστώ που με διαβάζετε.
ΠΛΗΘΩΝ Τ. ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ