Διαβάζουμε από τις πράξεις των αποστόλων:
Πραξ. 4,33 καὶ μεγάλῃ δυνάμει ἀπεδίδουν τὸ μαρτύριον οἱ ἀπόστολοι τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ χάρις τε μεγάλη ἦν ἐπὶ πάντας αὐτούς.
Πραξ. 4,33 Και με μεγάλην δύναμιν και ως καθήκον ιερόν και μέγα προσέφεραν οι Απόστολοι την μαρτυρίαν των δια την ανάστασιν του Κυρίου Ιησού. Μεγάλη δε χάρις Θεού ήτο εις όλους τους πιστούς.
Πραξ. 4,34 οὐδὲ γὰρ ἐνδεής τις ὑπῆρχεν ἐν αὐτοῖς· ὅσοι γὰρ κτήτορες χωρίων ἢ οἰκιῶν ὑπῆρχον, πωλοῦντες ἔφερον τὰς τιμὰς τῶν πιπρασκομένων καὶ ἐτίθουν παρὰ τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων·
Πραξ. 4,34 Απόδειξις δε τούτου ήτο ότι δεν υπήρχε μεταξύ αυτών, κανένας που να στερήται, διότι όσοι ήσαν ιδιοκτήται χωραφιών η σπιτιών τα επωλούσαν και έφερναν το αντίτιμον των πωλουμένων και το έθεταν με ευλάβειαν πολλήν κατά γης, κοντά εις τα πόδια των Αποστόλων.
Πραξ. 4,35 διεδίδετο δὲ ἑκάστῳ καθότι ἄν τις χρείαν εἶχεν.
Πραξ. 4,35 Εμοιράζετο δε κατόπιν αυτό το χρήμα στον καθένα ανάλογα με την ανάγκην που είχε.
Πραξ. 4,36 Ἰωσῆς δὲ ὁ ἐπικληθεὶς Βαρνάβας ὑπὸ τῶν ἀποστόλων, ὅ ἔστι μεθερμηνευόμενον υἱὸς παρακλήσεως, Λευΐτης, Κύπριος τῷ γένει,
Πραξ. 4,36 Ο Ιωσής δε, ο οποίος ωνομάσθηκε από τους Αποστόλους Βαρνάβας, που σημαίνει εις την ελληνικήν υιός παρηγορίας και ενισχύσεως και ο οποίος ήτο Λευΐτης γεννηθείς εις την Κυπρον,
Πραξ. 4,37 ὑπάρχοντος αὐτῷ ἀγροῦ, πωλήσας ἤνεγκε τὸ χρῆμα καὶ ἔθηκε παρὰ τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων.
Πραξ. 4,37 είχε ένα αγρόν. Και αφού τον επώλησε, έφερε τα χρήματα και τα έθεσεν εμπρός εις τα πόδια των Αποστόλων.
ΠΡΑΞΕΙΣ 5
Πραξ. 5,1 Ἀνὴρ δέ τις Ἀνανίας ὀνόματι σὺν Σαπφείρῃ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ ἐπώλησε κτῆμα
Πραξ. 5,1 Ενας άνθρωπος, Ανανίας ονόματι, μαζή με την γυναίκα του την Σαπφείραν επώλησε το κτήμα του
Πραξ. 5,2 καὶ ἐνοσφίσατο ἀπὸ τῆς τιμῆς, συνειδυίας καὶ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, καὶ ἐνέγκας μέρος τι παρὰ τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων ἔθηκεν.
Πραξ. 5,2 και εξεχώρισε και εκράτησε δια τον εαυτόν του ένα μέρος από τα εισπραχθέντα χρήματα, με γνώσιν και συγκατάθεσιν της γυναικός του, εν αγνοία των Αποστόλων. Και αφού έφερε το υπόλοιπον μέρος των χρημάτων, το έθεσε στους πόδας των Αποστόλων.
Πραξ. 5,3 εἶπε δὲ Πέτρος· Ἀνανία, διατί ἐπλήρωσεν ὁ σατανᾶς τὴν καρδίαν σου, ψεύσασθαί σε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον καὶ νοσφίσασθαι ἀπὸ τῆς τιμῆς τοῦ χωρίου;
Πραξ. 5,3 Είπε δε ο Πετρος· “Ανανία, διατί αφήκες τον σατανάν να γεμίση με πονηρίαν την καρδίαν σου, ώστε να πης ψέματα και να θελήσης να απατήσης το Πνεύμα το Αγιον και να κρατήσης δολίως δια τον εαυτόν σου ένα μέρος από το αντίτιμον του χωραφιού;
Πραξ. 5,4 οὐχὶ μένον σοι ἔμενε καὶ πραθὲν ἐν τῇ σῇ ἐξουσίᾳ ὑπῆρχε; τί ὅτι ἔθου ἐν τῇ καρδίᾳ σου τὸ πρᾶγμα τοῦτο; οὐκ ἐψεύσω ἀνθρώποις, ἀλλὰ τῷ Θεῷ.
Πραξ. 5,4 Πριν πωληθή το χωράφι δεν έμενε ιδικόν σου και αφού επωλήθη, δεν ήτο το αντίτιμόν του εις την εξουσίαν σου να το κρατήσης η να το δώσης; Διατί έβαλες εις την καρδίαν σου αυτήν την πονηράν πράξιν, να εξαπατήσης την Εκκλησίαν και να φανής, ότι από χριστιανικήν τάχα αγάπην προσφέρεις τα πάντα στους πιστούς; Δεν είπες ψέματα εις ανθρώπους, αλλά στο Αγιον Πνεύμα, στον Θεόν”.
Πραξ. 5,5 ἀκούων δὲ ὁ Ἀνανίας τοὺς λόγους τούτους πεσὼν ἐξέψυξε, καὶ ἐγένετο φόβος μέγας ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας ταῦτα.
Πραξ. 5,5 Ενώ δε ήκουε τους λόγους αυτούς ο Ανανίας και σχεδόν πριν τελειώση ο Πετρος, έπεσε καταγής και εξεψύχησε. Και έπεσε μεγάλος φόβος εις όλους εκείνους που ήκουαν αυτά.
Πραξ. 5,6 ἀναστάντες δὲ οἱ νεώτεροι συνέστειλαν αὐτὸν καὶ ἐξενέγκαντες ἔθαψαν.
Πραξ. 5,6 Οι νεώτεροι δε εσηκώθησαν αμέσως, περιετύλιξαν το νεκρό σώμα του Ανανίου με νεκρικά σάβανα, το μετέφεραν έξω από την πόλιν και το έθαψαν.
Πραξ. 5,7 Ἐγένετο δὲ ὡς ὡρῶν τριῶν διάστημα καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, μὴ εἰδυῖα τὸ γεγονός, εἰσῆλθεν.
Πραξ. 5,7 Υστερον δε από διάστημα τριών περίπου ωρών η σύζυγος του Ανανίου, η οποία δεν είχε ακόμη πληροφορηθή το γεγονός αυτό, ήλθεν στον τόπον της συγκεντρώσεως των πιστών.
Πραξ. 5,8 ἀπεκρίθη δὲ αὐτῇ ὁ Πέτρος· εἰπέ μοι, εἰ τοσούτου τὸ χωρίον ἀπέδοσθε; ἡ δὲ εἶπε· ναί, τοσούτου.
Πραξ. 5,8 Την ηρώτησε δε ο Πετρος· πες μου, πράγματι αντί τόσου ποσού επωλήσατε το χωράφι;” Εκείνη δε είπε· “ναι, αντί τόσου”.
Πραξ. 5,9 ὁ δὲ Πέτρος εἶπε πρὸς αὐτήν· τί ὅτι συνεφωνήθη ὑμῖν πειράσαι τὸ Πνεῦμα Κυρίου; ἰδοὺ οἱ πόδες τῶν θαψάντων τὸν ἄνδρα σου ἐπὶ τῇ θύρᾳ καὶ ἐξοίσουσί σε.
Πραξ. 5,9 Ο δε Πετρος της είπε τότε· “διατί εσυμφωνήσατε συ και ο σύζυγός σου να πειράξετε με την ψευδολογίαν και απάτην το Πνεύμα του Κυρίου; Ιδού, τα πόδια εκείνων, που έθαψαν τον άνδρα σου είναι τώρα εις την θύραν και θα μεταφέρουν και σε έξω από την πόλιν, δια να σε θάψουν”.
Πραξ. 5,10 ἔπεσε δὲ παραχρῆμα παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἐξέψυξεν· εἰσελθόντες δὲ οἱ νεανίσκοι εὗρον αὐτὴν νεκράν, καὶ ἐξενέγκαντες ἔθαψαν πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτῆς.
Πραξ. 5,10 Επεσε δε και αυτή αμέσως κοντά εις τα πόδια του Πετρου και εξεψύχησε. Οταν δε εισήλθαν οι νέοι, ευρήκαν και αυτήν νεκράν. Και αφού την έβγαλαν έξω από την πόλιν, την έθαψαν κοντά στον σύζυγόν της.
Πραξ. 5,11 καὶ ἐγένετο φόβος μέγας ἐφ᾿ ὅλην τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας ταῦτα.
Πραξ. 5,11 Και έπεσε μεγάλος φόβος εις όλην την Εκκλησίαν και εις όλους όσοι επληροφορούντο τα φοβερά αυτά γεγονότα.
http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/KD/05.%20Prax.htm
Να τα σχολιάσω λίγο.
Όλοι πουλούσαν τα σπίτια τους, τα αγροκτήματα τους και τα χρήματα τα έδιναν στους αποστόλους.
Και αυτοί με τη σειρά τους τα έδιναν σε αυτούς που είχαν ανάγκη.
Ότι γίνετε δηλαδή και σήμερα από την εκκλησία ή ότι γινόταν επί τουρκοκρατίας.
Να κάνω μια μικρή παρένθεση. Φανταστείτε ότι αν ένας επί τουρκοκρατίας είχε δώσει την περιουσία του στους Τούρκους, όταν αυτοί έφυγαν με την απελευθέρωση τα πήραν πίσω.
Ενώ όσοι έδιναν την περιουσία τους στην εκκλησία δεν θέλω να γράψω τι πήραν μετά την απελευθέρωση.
Ας συνεχίσω όμως. Γιατί δεν τα έδιναν μόνοι τους σε αυτούς που είχαν ανάγκη;
Μετά. Άκου έγκλημα που έκανε ο άλλος και τον σκότωσε το άγιο πνεύμα και μαζί και την γυναίκα του.
Πούλησε λέει την περιουσία του αλλά δεν πήγε όλα τα λεφτά στους αποστόλους, κράτησε και μερικά, δικά του ήταν έτσι και αλλιώς.
Και τον σκότωσε λέει το ίδιο το άγιο πνεύμα.
Φαντάσου τώρα ένα ολόκληρο άγιο πνεύμα να κάθετε να ασχολείται με τον άλλο, αν έδωσε όλα τα χρήματα ή όχι.
Άσε που υποτίθεται σε αυτήν την θρησκεία ότι δεν τιμωρείται κανείς πριν την δευτέρα παρουσία από το θεό τους. Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις και αρκεί μια μετάνοια για να συγχωρηθούν όλα, τώρα αν πεθάνεις πριν την κάνεις, την πάτησες, πας κόλαση. Εδώ το άγιο πνεύμα επέλεξε να παρακούσει τον δημιουργό και το ξεκαθάρισε το θέμα από νωρίς, ποιος περιμένει την δευτέρα παρουσία;
Μήπως όμως εννοεί κάποιους άλλους λέγοντας άγιο πνεύμα;
Μήπως ο όχλος αυτός από όπου περνούσε έσπερνε τον τρόμο με την δικαιολογία ότι τους οδηγούσε το άγιο πνεύμα;
Μήπως και η πώληση δεν ήταν με απόφαση των ιδιοκτητών;
Οι αποστόλοι μπορούσαν να διδάξουν αν και αγράμματοι γιατί τους είχε δοθεί το άγιο πνεύμα.
Μήπως όταν λένε, τον σκότωσε το άγιο πνεύμα εννοούν ότι τον σκότωσαν οι ίδιοι;
Τελικά ποιος σκότωσε τον καημένο τον Ανανία και την Σαπφείρη;
Λέτε να γινόταν όπως και στο Βυζάντιο;
«Τέτοιου είδους πράξεις (λατρεία των ελλήνων θεών) αν εξακολουθούν να συμβαίνουν(η καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι, το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί ταμείο των ιεροτάτων ανδρών (δηλαδή των Ιερέων της Χριστιανικής Εκκλησίας) ενώ ο ιδιοκτήτης τους, που έδωσε τη συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος, θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του, θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί βασανισμό με μεταλλικά όργανα, θα οδηγηθεί σε διαρκή εξορία». (Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11.8,αυτοκράτορες Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον, Έπαρχο του πραιτωρίου. Παρεδόθη το 472 μ.Χ.).
«Διατάσσουμε τους άρχοντές μας, αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστατους επισκόπους, να αναζητούν σύμφωνα με το νόμο όλες τις περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της Ελληνικής θρησκείας έτσι ώστε να μη συμβαίνουν, αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται. Κανείς να μην έχει το δικαίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη(περιουσίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους, που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού. Όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μ’ αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται. Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία να διατηρηθούν σε ισχύ όλες οι τιμωρίες, με τις οποίες οι προηγούμενοι βασιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την Ελληνική πλάνη, με τις οποίες προσπαθούσαν (οι προγενέστεροι χριστιανοί βασιλείς) να διασφαλίσουν την Ορθόδοξη πίστη». (Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11.9 επίσης Β1,1,19 και Νομοκάνων 6,3. Ο συγκεκριμένος νόμος θεωρείται νομοθέτημα του Ιουστινιανού).
http://www.tsantiri.gr/themata/i-sfagi-ton-ellinon-apo-to-vizantio-ke-tin-ekklisia-diavaste-ola-ta-stichia/
Ευχαριστώ που με διαβάζετε
Κείμενο: Ηλίας Τ. ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ
Σε σχόλια απαντώ μόνο σε όσα γίνονται εδώ στο ιστολόγιο μου και όχι σε κοινωνικά δίκτυα.
Η ανάρτηση μου είναι μία καθαρά προσωπική , φιλοσοφική και ερασιτεχνική άποψη και δεν φέρει καμία
δημοσιογραφική ή επιστημονική τεκμηρίωση από εμένα.
Αν σας κινήσουν το ενδιαφέρον αυτά που γράφω, μη τα δεχτείτε χωρίς να τα ψάξετε μόνοι σας, μπορεί να είναι όλα λανθασμένα.
οτιδήποτε σύμβολα, πρόσωπα ή σχόλια για το ΥΣΕΕ χρησιμοποιώ είναι από δικιά μου επιθυμία και δεν δηλώνει ότι το ΥΣΕΕ συμφωνεί με τα γραφόμενα μου.
Την ευθύνη για τα σχόλια την έχουν αυτοί που τα γράφουν,ανώνυμα υβριστικά και που προωθούν την σωματική βία και τον ρατσισμό δεν θα δημοσιοποιούνται.
Ρατσισμός είναι όταν στρεφόμαστε εναντίων ανθρώπων αλλά είναι δικαίωμα όταν στρεφόμαστε εναντίων θεσμών (Για απόψεις μιλάμε πάντα και όχι για βία ή να προτρέπει βία.).
Παράδειγμα: Μπορεί κάποιος να στρέφεται με τις απόψεις του εναντίον του Χριστιανισμού αλλά όχι εναντίων των χριστιανών και το ίδιο
ισχύει για όλα τα θέματα .
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΕ ΓΚΡΗΚΛΙΣ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.
Ηλίας Τ.ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας να είναι ευπρεπή.