Θα ξεκινήσω το σχόλιο μου ξεκαθαρίζοντας ότι κατά τη γνώμη μου δεν έγινε επίτηδες.
Μην παρεξηγηθώ, δεν υπονοώ ούτε έμμεσα ούτε άμεσα ότι κάποιος το έκανε επίτηδες.
Το αστείο, γενικά, ήταν απίστευτα διασκεδαστικό.
Αυτό που θέλω να δείξω με αυτήν την ανάρτηση μου είναι ότι αυτό που διδασκόμαστε από τότε που γεννιόμαστε έχει αλλάξει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε αυτό που συμβαίνει γύρω μας.
Έγραψα ότι δεν ήταν επίτηδες γιατί δυστυχώς δεν έχουμε φτάσει ούτε σε αυτό το επίπεδο. Δηλαδή να γνωρίζει κάποιος τι είναι προσβλητικό και τι δεν είναι για τα Ελληνικά δεδομένα, ώστε να το κοροϊδέψει κιόλας.
Αν το αστείο ήταν με κάποιους που προσκυνούν και έλεγαν λόγια προς τον χριστό, θα το λάμβαναν ως αστείο;
Τι μας δείχνει που πλέον η ευχή προς τον Ήλιο, όπως έκαναν οι προγονοί μας, θεωρείται κάτι αστείο;
Ενώ τι μας δείχνει που πλέον η προσευχή προς τον Ιουδαίο θεό, όπως έκαναν οι Ιουδαίοι, θεωρείτε κάτι σεβάσμιο;
Πως μας κατάντησαν ώστε να θεωρούμε το προσκύνημα πιο σοβαρό από το να εύχεσαι ΟΡΘΙΟΣ;
Πως μας κατάντησαν ώστε να θεωρούμε την ευχή προς κάτι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ κατώτερο από την προσευχή σε μια φανταστική ιστορία που απλά είναι γραμμένη σε κάποιο βιβλίο;
Μήπως τα έχουν καταφέρει και η φιλοσοφία έχει φύγει για τα καλά από το μυαλό του Έλληνα;
Και όμως!
Ευχαριστώ που με διαβάζετε
Πλήθων Τ. ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ